સુરજ તો ક્યારેય ડૂબતો જ નથી આતો માત્ર અંધારું જ ભ્રમ પેદા કરે છે.

આપણે શરૂઆત થી સાંભળતા આવ્યા છીએ કે સૂરજ સવારે ઊગે છે અને સાંજે આથમી જાય છે પણ ખરેખર તો સૂરજ ક્યારેય ડૂબતો જ નથી,

હા પૃથ્વી ચોક્કસ ફરી જાય છે અને એના લીધે અંધારું થઈ જાય છે,

પણ સૂરજ ત્યાં જ છે,

આપણા અહીંયા જે અંધારું થાય છે તો બીજી બાજુ અજવાળું થાય છે,...

થાય છે ને!!!!

.

ભાષા હમેંશા ભૂલો પેદા કરે છે અને એટલે જ દરેક બુદ્ધ પુરુષ મૌન મે મોખરે માને છે,

.

નાના બાળક થી લઈને મોટા વૃદ્ધ સુધી સૂરજ ઊગે છે અને સૂરજ આથમે છે એ વાત મન માં ઘર કરી ગઈ છે,

હું અને તમે બધા...

પણ જ્યારે ખરેખર વિચાર્યું તો ખબર પડી કે સૂરજ ત્યાં જ છે બસ આપણે પીઠ ફેરવી લઈએ છીએ...

.

જીવનમાં પણ આવું જ છે...

જે સત્ય છે એ ક્યારેય ડૂબતું કે આથમતું નથી પણ બસ આપડે એનાથી દૂર થતાં જઈએ છીએ અને આપણે માની લઈએ છીએ કે સત્ય નથી..

ક્યારેક ક્યારેક એના ઉદાહરણ અને ચમત્કાર જોવા મળે એ અલગ વાત છે પણ તે છતાંય માણસ એના પર કઈ ધ્યાન આપતો નથી...

કારણ કે તે તેના જીવનમાં એ એટલો વ્યસ્ત હોય છે કે સૂરજ ઊગે કે આથમે એનાથી એને બવ વધારે કઈ ફેર પડતો નથી..

અને ક્યારેય પડશે પણ નહિ..

.

એક બવ મોટા ખોજીએ એમનું નામ મને યાદ નથી પણ એક બવ અદભૂત વાત કહી હતી કે પૃથ્વી પર જ્યારે પણ કોઈ સંકટ આવે છે એના ૧૫ દિવસ પહેલા સૂરજ માં બવ મોટો ફેરફાર થાય છે...

.

સૂરજ ભલે આપડા જીવનનો એક હિસ્સો છે જેના પર આપડે બવ ધ્યાન નથી આપતા પણ જેને પણ સત્ય મેળવ્યું છે એ સૂરજ ને બવ માને છે...

સમજજો થોડું અને ધીરે રહીને ખસી જજો...

 - ચિરાગ વણકર